ییلد فارمینگ چیست؟ دریافت وام، محاسبه سود و بررسی کامل yield farming

اگر شما هم این روزها در دسته افراد علاقمند به حوزه کریپتو قرار دارید، احتمالا می‌دانید که یکی از ترندهای بازار ارزهای دیجیتال، دیفای یا همان مدیریت مالی غیر متمرکز است. در سال 2020 پلتفرم‌های دیفای سر و صدای زیادی در بازار به پا کرده و به دنبال آن موفق به جذب دارایی‌های مالی چشمگیری شدند. از مهم‌ترین عوامل موفقیت پروژه‌های مدیریت مالی غیر متمرکز، بدون شک می‌توان به کشت سود یا ییلد فارمینگ (Yield Farming) اشاره کرد. در این مقاله ما قصد داریم به مفهوم کشت سود و جزئیات دقیقی در این باره بپردازیم.

ییلد فارمینگ چیست و چه مفهومی دارد؟

همانطور که در سیستم بانکداری مرکزی می‌توان پولی را به عنوان سپرده در بانک سرمایه‌گذاری کرد و در ازای آن، ماهیانه مبلغی را به عنوان سود دریافت کرد، در بازار ارزهای دیجیتال هم می‌توان اقدام به سپرده‌گذاری و کسب سود کرد. یکی از کاربردهای سیستم دیفای، کشت سود است که در سال 2020 میلادی توسط کاربران و سرمایه‌گذران بازار ارزهای دیجیتال به رسمیت شناخته شد و مورد استفاده قرار گرفت.

به عبارتی می‌توان گفت، کشت سود یا ییلد فارمینگ (Yield Farming)، به معنای قفل کردن یا کاشت ارزهای دیجیتال در استخرهای نقدینگی و کسب سود از طریق آن‌ها می‌باشد. به زبان ساده‌تر، افراد با قرض دادن دارایی‌های خودشان به وسیله قراردادهای هوشمند، در ازای خدمات خود، کارمزدی را در قالب رمز ارز به عنوان پاداش به دست می‌آورند.

ییلد فارمینگ چگونه کار می‌کنند؟

پلتفرم‌های کشت سود بر پایه استخرهای نقدینگی قرار دارند. بدین صورت که اولین گام در کشت سود، شامل افزودن وجوه به استخر نقدینگی می‌باشد. اینجاست که سرمایه‌گذاران، توکن‌ها و دارایی‌های خود را از طریق قراردادهای هوشمند در یک استخر قفل می‌کنند. این دارایی‌ها را می‌توان داد و ستد کرد و به سایر کاربران قرض داد. به این ترتیب افرادی که سرمایه برای استخرهای نقدینگی فراهم کردند، می‌توانند پاداش به دست بیاورند.

مطالعه مقاله دیفای چیست پیشنهاد میشود.

منابع پاداش‌ سرمایه‌گذاران چیست؟

منبع تامین پاداش‌ها، کارمزدهایی است که طی تراکنش‌های پلتفرم‌های دیفای از معامله‌گران گرفته می‌شود. سپرده‌گذاران می‌توانند پاداش‌هایی را که بابت ارائه پول از استخرهای نقدینگی دریافت می‌کنند، دوباره در همان استخر سپرده‌گذاری کنند و به این ترتیب سود سپرده‌گذاری خود را بیشتر نمایند.

سپرده‌گذاران به طور معمول سپرده خود را در پروتکل‌های متفاوتی به اشتراک می‌گذارند تا بتوانند محصول بیشتری کشت کنند و در نهایت به سود بیشتری دست یابند. استخرهای نقدینگی برای انجام فعالیت‌های بهتر و بیشتر خود تمایل دارند که نقدینگی بیشتری را جذب نمایند.

به غیر از دریافت کارمزد تراکنش‌ها به عنوان پاداش، توزیع توکن نیز می‌تواند انگیزه دیگری برای اضافه کردن دارایی به استخرهای نقدینگی باشد. برای مثال، ممکن است خرید یک توکن در جای دیگری امکان‌پذیر نباشد و تنها از طریق تزریق نقدینگی امکان به دست آوردن آن وجود داشته باشد و یا ممکن است تنها با تامین نقدینگی در یک استخر خاص امکان به دست آوردن آن توکن وجود داشته باشد.

 

تاریخچه روش Yield Farming

مفهوم کلی کشت سود، مفهومی بیگانه در بازارهای مالی نیست، ولی استفاده از این روش در دیفای و با استفاده از ارزهای دیجیتال سابقه‌ی بسیار کمی دارد. ییلد فارمینگ در صنعت ارزهای دیجیتال طوفانی به پا کرده است و به مفهوم سنگ بنای DeFi در سال 2020 و احتمالاً بسیار فراتر از آن تبدیل شده است. این روش با اکوسیستم Compound آغاز شد، که اولین باری بود که این مکانیسم سرمایه‌گذاری را در ژوئن 2020 راه‌اندازی کرد. اگرچه کشت سود هنوز یک استراتژی کاملاً تخصصی است، محبوبیت آن در حال افزایش است. در ادامه بیشتر راجع به اکوسیستم کامپاند توضیح می‌دهیم.

عوامل رونق کشت سود

یکی از عواملی که باعث رونق کشت سود (Yield farming) می‌شود، راه‌اندازی و ساخت توکن حاکمیتی کامپ (COMP) توسط اکوسیستم کامپاند (Compound) است که امکان ارائه نظر درباره چگونگی اداره اکوسیستم برای هولدرهای آن را فراهم کرده است. توکن کامپ توکن مدیریتی بستر پروتکل کامپاند است که به دارندگان آن، حق مدیریت و حاکمیت در شبکه کامپاند را می‌دهد. راه اندازی این توکن موجب ایجاد انگیزه و علاقه ناگهانی کاربران به ییلد فارمینگ شد.

توکن‌های حاکمیتی به دارندگان خود حق حاکمیت در بلاک‌چین را می‌دهند. یکی از راه‌‌های معمولی برای به راه انداختن یک بلاک‌چین غیرمتمرکز، توزیع توکن‌های حاکمیتی بر پایه یک الگوریتم با هدف تشویق کاربران است. در نتیجه، این روش باعث می‌شود که تامین کننده‌های نقدینگی به پروتکل جذب شوند و برای به دست آوردن توکن جدید، شروع به تزریق نقدینگی به پروتکل کنند.

لازم به ذکر است که، هر چند توکن کامپ، ییلد فارمینگ را اختراع نکرده است ولی آغاز به کار آن، باعث افزایش محبوبیت این شیوه توزیع توکن شده است. از آن زمان تا به الان، پروژه‌های دیفای دیگری نیز طرح‌های جدیدی را جهت جذب نقدینگی معرفی کرده‌اند. بعد از پروژه کامپاند نیز پروژه‌های دیفای برای جذب نقدینگی به اکوسیستم‌های خود طرح‌های ویژه ای را ارائه دادند که این موضوع به خودی خود باعث رونق پروتکل ییلد فارمینگ شده است.

ارزش کل قفل شده (TVL) چیست؟

ارزش کل قفل شده (TVL) به مقدار پول قفل شده در یک پروتکل DeFi اشاره دارد. ارزش کل قفل شده یک اصل مهم را نشان می‌دهد: وقتی افراد دارایی‌های خود را در یک پروتکل قفل می‌کنند، نه تنها پول، بلکه اعتماد خود را نیز متعهد می‌کنند. به عبارت دیگر، این موضوع فقط در مورد تعداد سکه‌هایی که در حال حاضر توسط سرمایه‌گذاران نگهداری می‌شوند نیست، بلکه به میزان تمایل آنها برای سرمایه‌گذاری در رشد آینده نیز مربوط می‌شود.

مقدار کل قفل شده معیاری است که برای اندازه گیری سلامت کلی یک پروتکل DeFi استفاده می شود و مقدار نقدینگی کلی آن پروژه را نشان می‌دهد. بدیهی است که چنانچه هر پروژه نقدینگی بالاتری داشته باشد، بیشتر می‌توان به آن اعتماد کرد و ریسک بازنگشتن سرمایه هم کاهش می‌یابد.

محاسبه بازگشت سرمایه در ییلد فارمینگ (APY)

سود ییلد فارمینگ، به طور معمول به صورت سالانه محاسبه می‌گردد. پارامترهایی که در محاسبه سود به کار می‌روند عبارتند از:  APR (Annual Percentage Rate) به معنی نرخ درصد سالیانه و APY (Annual Percentage Yield) به معنی بهره درصد سالانه.

این دو پارامتر ممکن است به جای یکدیگر مورد استفاده قرار بگیرند. به عنوان مثال اگر APY توکنی 10 درصد باشد و شما در مجموع 1000 دلار برای پلتفرم ارائه دهنده آن، تامین نقدینگی کنید، باید انتظار بازگشت 100 دلار را داشته باشید و بازده سود شما به صورت توکن پرداخت می‌شود.

بنابراین، اگر در ابتدا 1000 اتریوم  را با APY ده درصد به عنوان نقدینگی برای یک استخر پول تامین کنید، در پایان سال پاداش شما به 100 اتریوم خواهد رسید. دارایی دیجیتال خاصی که پاداش‌های شما با آن پرداخت می‌شود، ممکن است کاملاً متفاوت از دو توکنی باشد که به استخر نقدینگی ارائه کرده‌اید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

پلتفرم وام دهی	توکن‌های بازپرداختی به عنوان سود
پنکیک سواپ	CAKE
بایننس ارن	BNB
دیفای سواپ	DEFC

به عنوان مثال، هنگام استفاده از پنکیک سواپ، جوایز کاربران با توکن  CAKE پرداخت می شود و به همین ترتیب. با در نظر گرفتن این موضوع، باید ارزش بازار توکن‌های مربوطه را در نظر بگیرید. چرا که ارزش‌گذاری توکن‌های کریپتو به صورت لحظه‌ای تغییر می‌کند. در نتیجه این تغییر دو حالت دارد: یا به نفع بازده سرمایه گذاری شما خواهد بود و یا مانع از آن می شود.

معرفی انواع روش های کشت سود (ییلد فارمینگ)

روش‌های مختلفی وجود دارد تا از طریق آن بتوان سود دریافت کرد:

• 1- بازارهای پول
• 2- استخرهای نقدینگی
• 3- طرح‌های تشویقی

 

بازارهای پول

دارندگان کریپتو می‌توانند از طریق وام دادن توکن‌‌های خود در پلتفرم‌های کامپوند، میکر (Maker) ، آوه (Aave) و غیره از دارایی‌های فعلی خود سود کسب کنند. علاوه بر این، پلتفرم‌های مختلف، نرخ بازگشت متفاوتی را ارائه می‌دهند. برای مثال پلتفرم آوه، نرخ بهره متغیر و نرخ بهره ثابت به کاربران خود ارائه می‌دهد. با توجه به این‌که نرخ ثابت برای وام گیرنده سودآورتر است، وام دهندگان معمولا نرخ متغیر را ترجیح می‌دهند. کامپوند نیز توکن‌های بومی‌کامپ (COMP) را به عنوان تشویق به وام‌دهندگان و وام‌گیرندگان ارائه می‌دهد.

لازم به ذکر است که، در بازارهای پول دیفای باید وثیقه وام گیرندگان از مقدار وامی که گرفته‌اند بیشتر باشد. بدین معنی که فارمرها (کسانی که ییلد فارمینگ انجام می‌دهند)، باید وثیقه‌ای بیش از آنچه که می‌خواهند وام بگیرند، در پلتفرم سپرده‌گذاری کنند تا اگر در بازپرداخت وام کوتاهی صورت گرفت، وام‌دهندگان دارایی خود را از دست ندهند.

استخرهای نقدینگی

استخر نقدینگی یا Liquidity Pool اساسا یک قرارداد هوشمند است که به کاربران امکان دریافت پاداش در ازای تامین نقدینگی را می‌دهد. این پاداش ممکن است از طریق کارمزدهای معاملات در یک پلتفرم دیفای باشد و یا از کارمزدهای وام گیرندگان پلتفرم‌های وام‌دهی تامین شود. این پاداش‌ها با نرخ‌های مختلفی پرداخت می‌شوند و حتی ممکن است چند توکن به عنوان پاداش به تامین کنندگان نقدینگی پرداخت شود.

نقدینگی برای اکثر پروتکل‌های دیفای بسیار مهم است زیرا به آنها امکان می‌دهد تجربه‌ای بدون دردسر را به مشتریان خود ارائه دهند. استخرهای نقدینگی در مقایسه با بازارهای پول، بازدهی بهتری را به کاربران ارائه می‌دهند اما در عین حال خطرات مخصوص به خود را دارند. 

پلتفرم‌هایی مانند کرو (Curve) الگوریتمی‌ متفاوتی به کار می‌گیرند به این صورت که، افت کمتری را در هنگام تبادل توکن به کاربران ارائه می‌دهند. به علاوه، بالانسر (Balancer) کاربران را قادر می‌سازد تا مجموعه‌ای از نقدینگی را ایجاد کنند که می‌تواند همزمان چندین توکن (حداکثر تا هشت عدد) را به صورت همزمان در خود جای دهد که در ادامه به توضیحات بیشتری در مورد هر یک می‌پردازیم.

طرح‌های تشویقی

 این امکان برای فارمر‌ها وجود دارد که از طریق طرح‌های تشویقی سرمایه خود را بازگردانند. برای درک بهتر پیشنهاد می‌کنیم به مثال‌های زیر توجه کنید. پلتفرم‌ سینتتیکس (Synthetix) به ازای تامین نقدینگی، توکن‌های SNX به کاربران ارائه می‌دهند. پلتفرم Ampleforth نیز به کاربران اجازه می‌دهد تا برای تلاش‌های خود در زمینه نقدینگی، توکن‌های بومی‌ AMPL به دست آورند. به عبارتی می‌توان گفت، انجام ییلد فارمینگ به میزان تجربه شخص فرد در زمینه کریپتو و دیفای بر‌می‌گردد.

برخی از استراتژی‌های فارمینگ پیچیدگی‌های خاصی دارد و کاربران باید دانش عمیق و گسترده‌ای از پلتفرم‌های مختلف و همچنین درک صحیح از خطرات مالی و فناوری داشته باشند. بنابراین، برای افراد با سطح دانش کمتر، روش‌های ساده‌تری برای مشارکت در ییلد فارمینگ وجود دارد. 

امروزه محبوب‌ترین ابزار برای انجام کشت سود، یرن فایننس (Yearn Finance) نام دارد. مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند که با هدف افزایش سود دارندگان ارزهای دیجیتال به وجود آمده است. این پلتفرم با انتقال خودکار توکن‌های کاربران به پروتکل‌های مختلف، بیشترین سود را برای آنها به ارمغان می‌آورد. نحوه استفاده از پروتکل به این صورت است که شما فقط بخشی از دارایی‌های خود مانند اتر یا استیبل کوین را پس‌انداز می‌کنید. سپس پروتکل خودش تمام کارهای فارمینگ را انجام می‌دهد.

ریسک سرمایه‌گذاری در کشت سود

مشارکت در سرویس‌های ییلد فارمینگ کار ساده‌ای نیست و همان‌طور که قبلا به آن اشاره کردیم، بهتر است کاربرانی که از دانش فنی کافی برخوردار هستند از این خدمات استفاده کنند. در واقع کارشناسان، استفاده از سیستم ییلد فارمینگ را بیشتر به نهنگ‌های بازار کریپتو توصیه می‌کنند. در ادامه ما قصد داریم به انواع ریسک‌هایی که برای مشارکت در ییلد فارمینگ وجود دارند، اشاره کنیم.

1- عدم برخورداری از دانش کافی

در صورت نداشتن دانش کافی در این زمینه، امکان از دست دادن سرمایه وجود دارد. به عنوان نمونه در قسمت قبل اشاره کردیم که اگر به اندازه کافی وثیقه نگذاشته باشید، امکان لیکوئید شدن و از دست دادن وثیقه شما وجود خواهد داشت.

2- وجود باگ در برنامه نویسی

یکی دیگر از ریسک‌های موجود، احتمال وجود باگ‌های برنامه نویسی در کدهای قراردادهای هوشمند است چرا که تعداد زیادی از پروتکل‌ها، توسط گروه‌های کوچک برنامه نویسی و با محدودیت بودجه تهیه می‌گردند.

3-وجود باگ در پروتکل‌‌ها

احتمال وجود باگ در پروتکل‌های بزرگ وجود دارد. با توجه به برگشت ناپذیر بودن تراکنش‌های بلاک‌چین ، امکان وارد شدن خسارت به سپرده‌های کاربران وجود دارد. بنابراین باید مراقب سپرده‌های خود که در یک قرارداد هوشمند بلوکه می کنید، باشید.

4- ترکیب پذیری (Composability)

یکی از مزایای مهم دیفای به حساب می‌آید. به این معنا که برنامه‌ها و پروتکل‌ها، این امکان را دارند که بدون مجوز با یکدیگر تعامل داشته باشند. در نتیجه، این مزیت بر میزان ریسک‌پذیری ییلد فارمینگ اثر می‌گذارد، زیرا پروتکل‌های دیفای، بر بستر قراردادهای هوشمند، برای اجرا نیاز به مجوز خاصی ندارند و به صورت یکپارچه می‌توانند با هم ترکیب ‌شوند. بنابراین کل اکوسیستم دیفای همبستگی زیادی با هر کدام از بلاک‌های تشکیل دهنده خود دارند. بنابراین اگر تنها یکی از بلاک‌های سازنده طبق انتظار ما پیش نرود، آسیب کلی به تمامی اکوسیستم وارد می‌شود. 

5- خطر کلاهبرداری

هر کسی می‌تواند در صورت داشتن مهارت‌های لازم، یک پلتفرم ییلد فارمینگ ایجاد کند. باید اطمینان حاصل کنید که از برنامه‌ای استفاده می‌کنید که به درستی بررسی شده است یا مالکان آن شناخته شده هستند. در بیشتر موارد، قبل از راه‌اندازی هر گونه استخر نقدینگی، تبلیغاتی برای برنامه در فضای مجازی به خصوص توییتر انجام می‌شود که تا حدودی می‌توان به صحت آن پی برد.

6- ریسک استراتژی

هنگام انجام ییلد فارمینگ، استراتژی شما اهمیت دارد. شما باید تصمیم بگیرید که روی چه نوع جفت ارزی سرمایه‌گذاری کنید. یک استخر آب گرم امروز تا چند هفته دیگر داغ نخواهد بود. نکته اینجاست اگر یک استخر 2000٪ بازدهی داشته باشد (معمولاً این اتفاق در چند هفته اول راه‌اندازی یک پلتفرم صورت می‌گیرد) می تواند به 300٪ کاهش یابد. زیرا تا آن زمان پول بیشتری جمع شده است. مردم از آن استخر مطلع می‌شوند و سرمایه‌گذاری می‌کنند و با سرمایه‌گذاری بیشتر افراد، بازده کاهش می‌یابد.

کاربران باید سرمایه‌گذاری خود را به صورت دوره‌ای زیر نظر داشته باشند و اخبار ارز دیجیتال را دنبال کنند. در این صورت می‌توانند از وجود استخرهای نقدینگی مطلع شوند و در یک استخر مطمئن سرمایه‌گذاری کنند. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران باید به نوسانات بازار توجه کنند زیرا این نوسانات می‌توانند بر سرمایه و بازده آن‌ها تأثیر بگذارند. ییلد فارمینگ می‌تواند طولانی مدت باشد، بنابراین افراد نباید از استخری به استخر دیگر بپرند. اگر کاربران استراتژی عاقلانه در پیش بگیرند، از بازده دارایی‌های ارزی خود لذت خواهند برد.

مطالعه مقاله دامیننس تتر را پیشنهاد میکنیم.

بررسی پروتکل ها و پلتفرم های ییلد فارمینگ

فارمرها اغلب به دنبال پلتفرم‌های مختلف دیفای هستند تا بازدهی خود را به حداکثر برسانند. این پلتفرم‌ها وام‌های نقدینگی متفاوتی را ارائه می‌دهند. در ادامه مطلب ما قصد داریم به چند مورد از محبوب‌ترین پروتکل‌های کشت سود اشاره کنیم:

1 – پلتفرم کامپاند (Compound)

در حال حاضر، کامپاند، یک بازار مالی الگوریتمی و از معروف‌ترین پلتفرم وام دهنده دیفای به حساب می‌آید. بنابراین کاربران می‌توانند در استخرهای نقدینگی، اقدام به قرض دادن یا گرفتن دارایی ‌های خود کنند که نرخ سود آن نیز بر اساس عرضه و تقاضا معین می‌شود. 

از آن جایی که این پلتفرم از معروف‌ترین پلتفرم‌ها در زمینه کشت سود می‌باشد، در ویدئو زیر به نحوه وام‌دهی در آن پرداخته‌ایم.

2- میکر دائو (MakerDAO)

پروتکل میکر دائو یک پلتفرم اعتباری غیرمتمرکز است و از کوین دای (DAI) حمایت می‌کند. در واقع می‌توان گفت که استیبل کوینی است که ارزش آن به دلار آمریکا بستگی دارد. هر شخص می‌تواند یک میکر ولت به وجود آورد و در آن ارزهایی تحت عنوان اتریوم (ETH)، یو‌اس‌دی‌سی (USDC)، رپد بیت کوین (WBTC)، بت (BAT)  به عنوان وثیقه قرار دهد.

3- یونی سواپ (Uniswap)

صرافی یونی سواپ یکی از صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) است که به کاربران این امکان را می‌دهد که هر جفت توکن ERC20 را، بدون واسطه مبادله کنند. هر یک از تامین‌کنندگان این پلتفرم با سپرده‌گذاری 2 توکن با ارزش برابر، یک استخر نقدینگی را به وجود می‌آورند و سپس معاملات بر اساس ارزش ایجاد شده در این استخر انجام می‌شود. در نهایت به ازای هر معامله درصدی به تامین‌کنندگان نقدینگی اختصاص داده می‌شود.

4- سینتتیکس (Synthetix)

سینتتیکس یک اکوسیستم متنوع‌ و از نوع پروتکل‌های دارایی مصنوعی است که همه می‌توانند توکن‌های شبکه سینتتیکس با نماد SBX را به عنوان وثیقه سپرده کرده و در برابر آن دارایی مصنوعی تولید کنند. دارایی مصنوعی عبارت است از: هر چیزی که ارزش مالی قابل اطمینانی داشته باشد. در نهایت این کار اجازه می‌دهد تا هر دارایی مالی به پلتفرم سینتتیکس افزوده شود.

5- آوه (Aave)

از انواع پروتکل‌های غیر متمرکز جهت امور وام‌دهی و عملیات درخواست وام است. کاربران می‌توانند با استفاده از این پروتکل، موجودی ارز دیجیتال خود را برای قرض دادن به بقیه افراد وارد پروتکل کرده و از این طریق سود کسب کنند. همچنین وام دهندگان در مقابل سرمایه خود توکن aToken دریافت می‌کنند.

6- یرن فایننس (Yearn Finance) 

یرن فایننس، یک اکوسیستم غیرمتمرکز خدمات وام مانند کامپاند و آوه است. پروتکل به صورت الگوریتمی و خودکار سودآورترین سیستم وام‌دهی را جستجو کرده و در نهایت به توکن‌های yToken تبدیل می‌شوند.

7- بالانسر (Balancer)

از دیگر پروتکل‌های حوزه کشت سود می‌توان به بالانسر اشاره کرد که تا حدودی مشابه یونی سواپ می‌باشد. تفاوت اصلی آن در این است که در بالانسر شما می‌توانید از توکن‌های متفاوت با درصدهای مختلفی در استخرهای نقدینگی استفاده کنید. در نتیجه باعث ساخت استخرهای سفارشی توسط ارائه دهنده‌های نقدینگی می‌شود. از آنجا که بالانسر در ایجاد استخر نقدینگی انعطاف پذیری دارد و همزمان چندین توکن تا ماکزیمم هشت توکن را می پذیرد، یک نوآوری در متدهای ییلد فارمینگ محسوب می‌گردد.

کدام پروتکل کشت سود برای ما بهتر است؟

بدیهی است که پس از شناخت پروتکل‌های کشت سود از خود بپرسید که کدام یک از آن‌ها گزینه مناسبی برای انتخاب می‌باشد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که انتخاب هر یک از پروتکل‌ها به میزان ریسک‌پذیری یا ریسک‌گریزی شما بستگی دارد.

به این ترتیب که اگر شما یک سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر هستید و منابع زیادی از ارز دیجیتال را در اختیار دارید می‌توانید از طریق پلتفرم‌های یونی سواپ و بالانسر که استخرهای نقدینگی هستند اقدام به ییلد فارمینگ نمایید. اما اگر شما یک تریدر ریسک‌گریز هستید و هدف شما کسب سود از استیبل کوین‌ها است بهترین گزینه برای انجام کشت سود بازارهای نقدینگی مانند آوی یا کامپاند است.

مراحل دریافت وام از کشت سود به چه صورت است؟

از پرطرفدارترین و بزرگ‌ترین صرافی‌های متمرکز آنلاین و بین المللی، صرافی بایننس می‌باشد که تسهیلات بسیار زیادی را برای مشترکین خود فراهم کرده است. از جدیدترین امکانات آن، می‌توان به فارمینگ بایننس اشاره کرد.

کاربران می‌توانند از بخش وام دهی بایننس یا Loan، به سادگی برای دریافت وام اقدام کنند. مراحل کار به این صورت است که:

1- در ابتدا کاربر باید در بخش I Want to Borrow مقدار  وام مورد نیاز خود را تعیین کند.

2- در قسمت Collateral Amount کاربر باید ارز دیجیتالی که قصد دارد به عنوان وثیقه ارائه نماید را، با درج مقدار آن وارد ‌کند.

3- کاربر باید به این نکته توجه داشته باشد که لازم است مقدار وثیقه حتما بیشتر از مقدار وام دریافتی ‌باشد.

4- در قسمت آخر نیز  فرد مدت زمانی که می‌خواهد از وام استفاده نماید را مشخص می‌کند که پس از گذشت این بازه باید وام دریافتی خود را به بایننس بازپس دهد.

مزایا و معایب کشت سود 

در جدول زیر به اختصار مزایا و معایب ییلد فارمینگ را مشاهده می‌کنیم.

 

مزایا کشت سود	معایب کشت سود
سود دهی (مزیت اصلی)	خطر از دست دادن سرمایه
ایجاد انگیزه برای خارج کردن کوین‌ها از کیف پول و فعالیت بیشتر در بازار	پیچیدگی بالا و نیازمند به استراتژی پیشرفته و تجربه زیاد
ارائه پاداش برای شرکت در پلتفرم	خطر امنیتی و وجود باگ‌های مختلف
چند برابر شدن سرمایه‌گذاری در مدت کوتاه	نیازمند به مقدار زیاد سرمایه اولیه
استفاده از سود بدست آمده در سایر پروژه‌های دیفای	وجود خطر لیکوئید شدن با افت ناگهانی ارزش توکن

سود‌ دهی، مزیت اصلی ییلد فارمینگ محسوب می‌شود. روش سوددهی به این صورت است که کشت سودهایی که زودتر در یک پروژه مشارکت داشته باشند، می‌توانند توکن‌هایی را به عنوان پاداش به دست بیاورند و در طی مدت زمانی کوتاهی ارزش آن‌ها افزایش ‌یابد. همچنین اگر ییلد فارمرها اقدام به فروش زود هنگام توکن‌هایی که به دست می‌آورند باشند، از این طریق می‌توانند سود بیشتری به دست بیارورند و در پروژه های دیفای متعدد سرمایه‌گذاری کنند تا همین سود بدست آمده چندین برابر شود.

از معایب ییلد فارمینگ‌ می‌توان به خطر از دست دادن سرمایه اشاره کرد. با توجه به ماهیت ناپایدار ارزهای دیجیتال و به ویژه توکن‌های دیفای، در صورت افت قیمت ناگهانی بازار ییلد فارمرها هم در معرض خطر از دست دادن سرمایه خودشان قرار می‌گیرند. 

موفق‌ترین و قوی‌ترین استراتژی‌های ییلد فارمینگ، پیچیده ترین و سخت‌ترین روش است. بنابراین، این ریسک برای کسانی که به طور کامل از نحوه کارکرد پروتکل‌های اساسی آن اگاهی ندارند، بیشتر خواهد شد. کسانی که از روش ییلد فارمینگ استفاده می‌کنند، به ریسک تیم‌های پروژه و کدهای قراردادهای هوشمند واقف هستند. پتانسیل به دست آوردن سود در فضای دیفای، باعث جذب بسیاری از توسعه‌دهندگان و کارآفرینانی که پروژه‌های خودشان را از پایه راه‌اندازی می‌کنند یا کدهای پروژه های قبلی را کپی می‌کنند، شود.

آیا ییلد فارمینگ کلاهبرداری است؟

بسیاری از پروژه‌های دیفای از زمان ظهور اولین ارز دیجیتال، طعمه‎‌ی کلاهبرداری شده‌اند. البته در دنیای غیرمتمرکز مالی که نظارت بسیار کمتری بر معاملات و قوانین وجود دارد این امر اجتناب ناپذیر است. در واقع به جای اینکه DeFi به دموکراتیک کردن دسترسی به امور مالی جهانی کمک کند، بازارهای نوظهور در حال تسخیر هر چه بیشتر کلاهبرداری هستند. به نظر می‌رسد حجم انبوه کلاهبرداری‌ها، تقلب‌ها و سایر روش‌های نامطلوب بازار نیز به سرد شدن قابل‌توجه قیمت در این بخش کمک کرده است، زیرا سرمایه‌گذاران نسبت به پروژه‌های جدید نگران هستند. که البته ییلد فارمینگ هم از این قاعده مستثنی نیست. همه این کلاهبرداری‌ها در یک فرض مشترک هستند: با سرمایه‌ی کم در بازاری با عرضه محدود توکن‌ها که بازدهی کلان را برای پذیرندگان اولیه یا حدود 1000 درصد سود تضمین می‌کند!

همانطور که دنیای ارزهای دیجیتال به خودی خود کلاهبرداری نیست، اما همچنان ورود به آن مانند ورود به غرب وحشی است! بنابراین برای ورود به هر پروژه‌ای و استفاده از خدمات و امکانات دیفای لازم است که با احتیاط عمل کنید.

اما لازم است بدانید که در دنیای غیرمتمرکز مالی مسئولیت جمع آوری اطلاعات و انجام بررسی های لازم قبل از هرگونه سرمایه گذاری بر عهده‌ی خود سرمایه گذار است. اولین قدم برای اطمینان کردن به یک پروژه بررسی دقیق تیم و بنیانگذاران آن است. سیستم تولید ارزش این پروژه را بررسی کنید و ببینید در صورت سرمایه گذاری پول خود در آن پروژه از چه طریقی و در طی چه مدتی قادر به دریافت سود و یا اصل پول خود هستید. بسیاری از پروژه‌های حال حاضر دیفای توسط کارشناسان ارز دیجیتال دنیای ترید بررسی شده است و تمام آنچه که شما لازم دارید را بسیار دقیق و با دید کارشناسی و واقع بینانه در اختیار شما قرار داده است. کافیست نام ارز و یا پروژه‌ی مورد نظر خود را در قسمت جستجوی سایت دنیای ترید وارد کنید تا مقاله‌ی مورد نظر برای شما نمایش داده شود.

سخن پایانی

با خواندن این مقاله تا حدی میتوانید با مفهوم کشت سود یا ییلد فارمینگ آشنا شوید و از این روش جدید برای به دست آوردن پاداش از ذخیره ارزهای دیجیتال خود، از پروتکل‌های نقدینگی استفاده کنید. به علاوه، در این مقاله شما را با انواع پلتفرم‌های کشت سود که شامل کامپاند، آوه، بالانسر، یونی سواپ، سینتتیکس، میکر دائو و یرن فایننس و جزئیاتی در مورد هریک از آن‌ها آشنا کردیم. امید است این مقاله توانسته باشد به سوالات ذهنی شما در مورد این موضوع پرطرفدار بازار کریپتوکارنسی پاسخ اطمینان بخشی داده باشد.